به گزارش ایسنا، دکتر رضا داوری اردکانی، در آیین گرامیداشت روز مهندسی و تجلیل از برگزیدگان مهندسی کشور(منتخب فرهنگستان علوم در سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱)، ضمن تبریک به منتخبان گروه علوم مهندسی گفت: مفتخرم که ۳۲ سال عضو فرهنگستان بودم و از محضر دانشمندان استفاده کردم. فرهنگستان علوم با دانشگاه، مشابهت‌ها و تفاوت‌هایی دارد. در دانشگاه، همه رشته‌های علمی وجود دارد که ممکن است در یک محوطه باشد ولی به گفته فیلسوف و ریاضیدان آلمانی اواخر قرن بیستم؛ دانشکده‌ها در یک محوطه هستند ولی اتم‌هایی جداگانه و بیگانه با هم‌اند.

وی ادامه داد: شاید این فیلسوف خواسته به عیبی اشاره کند که به آن شدت هم عیب نیست‌. نمی‌توان گفت دانش‌ها با هم ارتباط ندارند ولی این ارتباط و همکاری زیاد نیست. 

رییس فرهنگستان علوم، خاطرنشان کرد: در فرهنگستان علوم کم و بیش این ارتباط حاصل می‌شود و این همراهی، همکاری، همدمی و دیالوگ بین دانشمندان پدید می‌آید. چرا که یکی از وظایف عمده فرهنگستان این است که راه علم و پیشرفت علم را ببیند. پیشنهاد بهترین راه‌ها برای همکاری علمی بین دانشمندان و پژوهش‌های علمی را پیشنهاد کند؛ چرا که این یک امر ضروری برای کشور بوده است.

وی با بیان اینکه «من همیشه از ابتدای زندگی می‌خواستم دانشمند باشم»، گفت: برای یک بچه، این یک پرمدعایی است که بخواهد دانشمند باشد، ولی من می‌خواستم دانشمند و ریاضیدان شوم. این اتفاق نیفتاد و من رفتم فلسفه خواندم و اصلاً ناراضی نیستم.

داوری اردکانی با ذکر خاطره‌ای ادامه داد: پس از اینکه من دکتری فلسفه گرفتم، معلم ریاضی دبیرستان من گفت حیف شد که فلسفه خواندی. من تشکر کردم ولی آزرده هم شدم. اثری که این صحبت و این وضع در من داشت، این بود که همیشه فکر می‌کردم که ای کاش ارتباطی بین دانشمندان ایجاد میشد و بر اساس همین من آرزو کردم که ای کاش زندگی من با اهل علم بگذرد. می‌خواهم در جایی زندگی کنم و به سر ببرم که اهل علم در آنجا باشند. خدا را شکر می‌کنم که چنین شد و شبیه به معجزه بود. اگر چنین نشده بود، زندگی برای من سخت میشد و آنقدر دیر نمی‌زیستم؛ خوشبختم که با دانشمندان بودم. 

وی با بیان اینکه در همه جهان و به خصوص در جهانی کمتر توسعه یافته و یا توسعه نیافته، دانشمند بودن بزرگترین وضع زندگی است؛ گفت: سعادت دانشمند بودن به خصوص در جاهایی که کمتر توسعه یافته است، احساس می‌شود. 

رییس فرهنگستان علوم تصریح کرد: در کشور ما زیباترین و موفق‌ترین شأن جامعه، شأن علم بوده و پاک‌کیزه‌ترین و نجیب‌ترین بخش جامعه ما، بخش علم بوده است. دانش ما دانش معتبری است. هم در کشور و هم در خارج کشور، ایرانیان بزرگی به دانش مشغولند و این از یک روح بزرگ برمی‌خیزد و یک امر اتفاقی و تصادفی نیست. 

وی افزود: من از این که فرصت داشتم همنشین دانشمندان باشم و دیالوگ با آنها داشته باشم، بهره‌ها بردم و از بهره‌ها شادم. 

داوری اردکانی با بیان اینکه دیالوگ با مذاکره فرق دارد، گفت: می‌گویند در سیاست دیالوگ کنید ولی در سیاست که دیالوگ نمی‌کنند؛ دیالوگ سخن دوستی و مهر و وفا است. دانشمندان می‌توانند با یکدیگر دیالوگ داشته باشند، چون گرچه علم سودمند است و صفت علم جدید، سودمندی است؛ ولی دانشمندان در پی سود نیستند و برای سود پژوهش نمی‌کنند. آنها با دانش زندگی می‌کنند و به همین خاطر می‌توانند سخن مهر و دوستی بگویند. ولی سیاستمداران نمی‌توانند دیالوگ داشته باشند، سیاستمداران مذاکره می‌کنند.

 وی ادامه داد: مذاکره با اساس سود و مصلحت است و این چیز بدی نیست. شرط‌ درست بودن سیاست این است که به سود کشور توجه داشته باشد. اگر این‌گونه نباشد، وهم و بیهوده کاری است. 

رییس فرهنگستان علوم به اهمیت ارتباط علم و تکنولوژی و ارتباط علم و فرهنگ اشاره کرد و گفت: ارتباط فرهنگ و علوم نیز ارتباط محکمی است و همه دانشمندان نیازمند این هستند که به سرچشمه‌ و فرهنگی که به آن‌ها کمک کرده دانشمند شوند، توجه کنند و انس خود را با این فرهنگ حفظ کنند تا موفق‌تر باشند. 

انتهای پیام