آقای دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن شاعر و نویسنده و ادیب برجسته کشور روز دوشنبه پنجم اردیبهشت 1401 در سن 97 سالگی دار فانی را وداع گفت.
در پی درگذشت این استاد بزرگ فرهنگ و ادب ایران، آقای دکتر رضا داوری اردکانی استاد فلسفه و رئیس فرهنگستان علوم پیام تسلیتی به شرح ذیل صادر کرد:
روح بلندش اطمینان داشته باشد که ایران او را از یاد نخواهد برد
«هوالباقی
درگذشت استاد دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن ضایعه ای بزرگ برای ادب و فرهنگ ایران و داغی بر دل همه ایران دوستان است. او که نویسنده و شاعر و ادیب بود این صفات و فضایل را با آزادگی و نجابت و ایران دوستی توأم کرده بود و به همه سفارش می کرد که ایران را از یاد نبرند. اکنون که او روی در نقاب خاک کشیده است روح بلندش اطمینان داشته باشد که ایران هم او را از یاد نخواهد برد. این ضایعه را به همه اهل فرهنگ و ادب ایران و بخصوص به همسر گرامیش استاد دکتر شیرین بیانی و همه بازماندگان و بستگانش تسلیت می گویم و از خداوند بزرگ برای او طلب مغفرت و رحمت می‌کنم.
رضا داوری اردکانی
۱۴۰۱/۰۲/۰۷».
***
زیست آن استاد صاحب‌نام می‌تواند همچون آثار و تألیفات او برای جوانان جویای فضیلت آموزنده باشد
آقای دکتر محمدرضا عارف عضو پیوسته فرهنگستان علوم و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز در پیامی درگذشت شادروان آقای دکتر اسلامی ندوشن را تسلیت گفت. متن پیام بدین شرح است:
«انالله و اناالیه راجعون
ضایعه درگذشت دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن چهره ماندگار کشورمان پس از یک عمر تلاش مداوم و پیاپی در راه خدمت به فرهنگ و ادب فارسی برای جامعه ایرانی سخت جان‌فرساست.
ایشان در تمام سال‌های فعالیت حرفه‌ای دست از خواندن، نوشتن، ترجمه کردن و پژوهیدن برنداشت. چنان که زیست آن استاد صاحب‌نام می‌تواند همچون آثار و تالیفات او برای جوانان جویای فضیلت آموزنده باشد.
اینجانب درگذشت استاد محمدعلی ندوشن را به همسر گرانقدر ایشان، سرکار خانم دکتر شیرین بیانی ، فرزندان آن مرحوم، بستگان داغدار و همه دوستداران آن انسان فرهیخته تسلیت عرض می‌کنم. از درگاه خدواند متعال برای دکتر اسلامی ندوشن غفران الهی و حشر با اولیاءالله و برای بازماندگان معزز صبر و اجر و سلامتی مسالت دارم.
روحش شاد و یادش گرامی باد
محمدرضا عارف».
دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن متولد سال ۱۳۰۴ در ندوشن یزد بود که پنجم اردیبهشت ۱۴۰۱ در کانادا از دنیا رفت. او دانش‌آموخته دکتری حقوق بین‌الملل از فرانسه و استاد پیشین دانشگاه تهران بود که علاوه بر درس‌های حقوقی، به تدریس نقد ادبی، سخن‌سنجی و ادبیات تطبیقی نیز می‌پرداخت. استاد اسلامی ندوشن سال‌ها زندگی خود را صرف تحقیق در آثار علمی و ادبی ایران و ترجمه آثار نویسندگان جهان کرد و آثارش به‌صورت کتاب در بیش از ۵۰ جلد در زمینه‌های گوناگون اعم از ادبی، فرهنگی و اجتماعی به چاپ رسیده است.
برخی از کتاب‌های دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن عبارت‌اند از: «ماجرای پایان‌ناپذیر حافظ»، «چهار سخنگوی وجدان ایران»، «تأمّل در حافظ»، «زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه»، «داستان داستان‌ها»، «سرو سایه‌فکن»، «ایران و جهان از نگاه شاهنامه»، «نامه نامور»، «ایران را از یاد نبریم»، «به دنبال سایه همای»، «ذکر مناقب حقوق بشر در جهان سوم»، «سخن‌ها را بشنویم»، «ایران و تنهائیش»، «ایران چه حرفی برای گفتن دارد؟»، «مرزهای ناپیدا»، «شور زندگی» (وان گوگ)، «روزها» (سرگذشت - در چهار جلد)، «باغ سبز عشق»، «ابر زمانه و ابر زلف»، «افسانه افسون»، «دیدن دگر آموز»، «شنیدن دگر آموز»، «جام جهان‌بین» و «آواها و ایماها».
Report