آقای دکتر محمد شاهدی استاد مهندسی علوم و صنایع غذایی دانشگاه صنعتی اصفهان و معاون پژوهشی علوم محض و کاربردی فرهنگستان علوم در گفت و گو با روزنامه اصفهان زیبا به نکاتی درباره مصرف پروتئین روزانه اشاره می‌کند:

پروتئین در همه جای بدن شما یافت می‌شود. عضلات، پوست، مو، استخوان و خون شما عمدتاً از پروتئین ساخته شده است. به همین دلیل مصرف روزانه پروتئین اهمیت زیادی دارد. کمبود پروتئین موجب مشکلات زیادی برای بدن انسان می‌شود و این کمبود دارای طیف وسیعی از علائم است. کمبود پروتئین‌های جدی می‌تواند موجب تورم، کبد چرب، ناراحتی‌های پوستی، عفونت ‌و مشکل در سلامت ناخن‌ها و موی انسان و رشد نامطلوب در کودکان شود. مصرف کم پروتئین ممکن است منجر به تحلیل رفتن و ضعف عضلات و افزایش خطر شکستگی استخوان شود. بعضی از شواهد  نشان می دهد که مصرف پروتئین بسیار کم، می‌تواند اشتها را افزایش داده  و موجب چاقی بیش از حد شود. برای سلامتی مطلوب، باید مطمئن شوید که غذاهای مصرفی شما غنی از پروتئین در هر وعده غذایی است. پروتئین نه تنها به حفظ توده عضلانی و استخوان کمک می کند، بلکه برای رشد بدن ضروری است. بنابراین کمبود یا نارسایی بخصوص برای کودکان که بدنشان در حال رشد است، بسیار مضر است.مطالعات زیادی نشان داده است که ارتباط قوی بین مصرف کم پروتئین و اختلال رشد وجود دارد.پرخاشگری شایع ترین علامت سوء تغذیه و کمبود پروتئین در دوران کودکی است. مقدار پروتئین مورد نیاز بدن برای همه افراد مشابه نیست و بستگی به بسیاری از عوامل، از جمله وزن بدن، توده عضلانی، فعالیت بدنی و سن دارد. مسلما وزن بدن مهم‌ترین عامل تعییـــن‌کننــده مقــــدار پروتئین مورد نیاز است. توصیه ها معمولا به صورت گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن ارائه می شود. مـــقدار توصـــیه شده پــــروتئـیـــــن تــــوســـــــط دانشمندان حدود یک گرم به ازای هر کیلو وزن بدن است. یعنی یک فرد 75 کیلویی به 75 گرم پروتئین در روز نیاز دارد. برای ورزشکاران و بچه های در حال رشد و افراد مسن از این مقدار بیشتر است و برای برخی از ورزشگاران تا دوگرم به ازای هر کیلو از بدن می‌رسد. مطالعات نشان داده است افراد مســــنی که مواد پروتئینی کافی مصرف می کننــــد، کمــــتر دچار ضعف‌های عضلانی و استخوانی و غیره می شوند.

بهترین منابع پروتئینی عبارت‌اند از ماهی، گوشت، تخم مرغ، محصولات لبنی و حبوبات. این منابع دارای پروتئین بیشتری است و نوع پروتئین این منابع بسیار مناسب است و به عبارت دیگر مواد غذایی مثل شیر و ماست و فراورده های لبنی و تخم مرغ، گوشت و ماهی و همچنین منابع گیاهی مثل لوبیا، به ویژه سویا دارای پروتئین کامل‌تری هستند و بهتر نیازهای بدن را تامین می کنند.کسانی که رژیم‌های خاص می گیرند یا گیاه‌خواران که از منابع حیوانی استفاده نمی کنند، بیشتر دچار کمبود پروتئن می شوند و در انتخاب مواد غذایی مصرفی باید دقت بیشتری داشته باشند. کودکانی که با مصرف هله هوله ها خود را سیر می‌کنند و در نتیجه نمی توانند از مواد غذایی دارای پروتئین کافی استفاده کنند، ممکن است دچار کمبود پروتئین شوند.از طرف دیگر مصرف زیاد پروتئین می تواند اثرات مضر بر بدن داشته باشد. متخصصان معتقدند زمانی که مصرف پروتئین به بیش از سه برابر حد معمول برسد، رشد تومورهای سرطانی تا حد قابل‌توجهی افزایش می‌یابد. ‌به طوری که بررسی‌ها نشان می‌دهد مصرف زیاد گوشت قرمز و سوسیس و کالباس احتمال بروز سرطان پروستات و روده بزرگ را بالا می‌برد. از سوی دیگر، استفاده از منابع گیاهی این خطر را کاهش می‌دهد.به‌طور‌کلی، تمرکز روی مصرف طولانی‌ مدت برخی مواد مغذی مانند پروتئین‌ها باعث کمبود دیگر مواد مغذی در بدن می‌شود. مصرف بیش از حد پروتئین‌های حیوانی مانند گوشت قرمز باعث کمبود پروتئین‌ها و فیبرهای گیاهی می‌شود که در نهایت مشکلات گوارشی، یبوست، اسهال و مشکلات گوارشی دیگر  به دنبال دارد.  بنابراین هم کم مصرف کردن پروتئین ها  و هم زیاد مصرف کردن آنها موجب اختلال در سالم ماندن بدن انسان می شود.

منبع: روزنامه اصهان زیبا (1396/8/20)